Krajowy System Cyberbezpieczeństwa to wymagania dla operatorów usług kluczowych oraz usług cyfrowych. 

Czym są te wymagania opisane w dość oszczędny sposób w Ustawie? 

W przypadku usług kluczowych, na chwilę obecną wymagania zdefiniowane są jedynie w Ustawie. Projekty rozporządzeń wykonawczych do Ustawy wskazują co prawda na wymagania i wytyczne norm ISO/IEC 27001 oraz ISO 22301. Jednak do czasu ich zatwierdzenia nie należy utożsamiać ich z wymaganiami.

Co mówi sama ustawa o tym jak zapewnić bezpieczeństwo i ciągłość realizacji usług kluczowych? 

Dzisiaj przykład dotyczący szacowania ryzyka. Art. 8. pkt. 1 prowadzenie systematycznego szacowania ryzyka wystąpienia incydentu oraz zarządzanie tym ryzykiem. 

Czy czytając literalnie wymaganie ustawy należy napisać na kartce A4 “Ryzyko niskie”, może nawet “Brak podatności”, albo zdanie “z uwagi na brak czynników powodujących ryzyka wystąpienia incydentu, nie identyfikuje się ryzyk dla tego obszaru”? 

Ustawa nie definiuje w końcu jak tym ryzykiem mamy zarządzać. Nie zostało wskazane wprost, że powinniśmy określić poziom skutku, poziom prawdopodobieństwa dla zidentyfikowanych ryzyk. Tym bardziej nie mamy obowiązku weryfikować podczas oceny ryzyka, kryteriów uznania prawdopodobieństwa ryzyka wystąpienia incydentu.

Może jednak powinniśmy zachować należytą staranność i przeprowadzić ocenę ryzyka dla systemów informacyjnych wykorzystywanych do świadczenia usługi kluczowej (cytat za Art. 8) zgodną z najlepszymi praktykami na świecie? Pisaliśmy wcześniej w wyjaśnieniach do ustawy, że cyberbezpieczeństwem na świecie zarządza się z wykorzystaniem standardów ISO/IEC 27001, ISA99, standardami NIST. 

Dlaczego więc, mamy nie realizować wymagania ustawy na należytym poziomie dochowując owej należytej staranności. Pojęcia, o którym coraz częściej zapominamy.